Monday, 23 May 2016

आठव (कविता)

आठव

उंच डोंगर माथ्यावरुनी

बेधुंद असा बरसुनी

पिंगट डोळ्यांमधुनी तिच्या

माझ्या मनावर उतरुनी
 

कधी पाना - फुलांवारुनी

तर कधी पारंब्यांना धरुनी

खिडकीबाहेर काढलेल्या तिच्या

शुभ्र तळाव्यावरुनी
 

कधी घरांच्या कौलांवरून

तर कधी खिडकीच्या गजांवरुनी

चिंब भिजलेल्या तिच्या

टपटपनाऱ्या केसांमधुनी

 
कधी घाटातील वळनांमधुनी

तर कधी खळखळणार्या धबधब्यामधुनी

श्रावण हिरव्या नटलेल्या तिच्या

भिजलेल्या नितळ कांतीवरुनी

 

हिरव्यागार हवेमधुनी

कडकड्णाऱ्या विजेमधुनी

ओंजळ भरल्या तिच्या

अवखळ ओल्या हास्यामधुनी
 

 ...... या सगळ्या सगळ्या मधुनी पाऊस बरसतो  

पाऊस पडला पाऊस पडेल पाऊस पडतो.......

तिच्या माझ्या आठव क्षणांच्या सरी ..........

मनः पटलावर पुन्हा पुन्हा बरासावतो...........

 
© अभिजीत अशोक इनामदार
कामोठे, नवी मुंबई ४१०२०९

No comments:

Post a Comment