निसर्ग भाग २
लिखाण : अभिजीत अशोक इनामदार
काल निसर्गचक्र कसं अविरत चालत
आलय ते आपण निसर्ग भाग १ ह्या कवितेत पाहिले. पण जर हेच निसर्गचक्र बिघडले तर? तर ह्या
सृष्टीची, मनुष्य आणि प्राण्यांची काय अवस्था होते ते सांगण्याचा प्रयत्न ह्या निसर्ग
भाग २ ह्या कवितेत केलाय.
इतकं साधं सरळ नसतं निसर्गाचं
वागणं
कळत नाही कधी कसे निसर्गाचं कोपून
जाणं
पडत नाही पाऊस म्हणता अचानक ढगफुटी
होणं
सुंदर अशा अवखळ नदीचं निमिषार्धात
फुगून जाणं
फुगून रुसून रागावून... गावामध्ये
तिचं शिरून जाणं
गावच्या घडीची सारी शिलाई...
पाण्यानीच उसऊन टाकणं
सगळीकडे घुसवून पाणी संसारांची
वाताहत करणं
छोट्या मोठ्या सगळ्यांच्याच संसारावर
पाणी फिरणं
ओलावून कुजवून सारं रोगराई पसरवत
जाणं
घरदार कपडालत्ता शेतपीक वाहून
नेणं
आयाबाया मुलाबाळांची खाण्यापिण्याची
आबाळ करणं
समोर असून नीर सारं तहानेलेच्या
हाती न येणं
इतकं साधं सरळ नसतं निसर्गाचं
वागणं ......
कधी जास्त तर कधी अजिबात पाऊस
न पडणं
नद्या नाले अन ओढ्याचं पाण्याविना
सुकून जाणं
उन्हातान्हात रापून भाजून अंगांगाची
लाही होणं
तावून सारा रानोमाळ कळवळून भेगाळून
जाणं
डोंगरदऱ्या काळवंडून राकट राकट
होऊन जाणं
पाण्याविना हिरवी वनराई राकट
करडी काळी होणं
आ वासून चातकाच कोरडं आभाळ पहात
राहणं
ढगात दाटून न येणारा थेंब अलगद
डोळ्यात भरून येणं
इतकं साधं सरळ नसतं निसर्गाचं
वागणं .........
कधी ऊन कधी पाउस तर कधी सोसाट्याच
वादळ सुटणं
कस्पटासमान माणसाचं जीवन फरफटत
उडवत नेणं
धरणीची माया सुद्धा कशी अचानक
कमी होणं
कंप होऊनी धरणी सारी लाव्ह्याच
उफाळून येणं
हे सारं कमीच काय म्हणून त्सुनामीच्या
लाटा येणं
धुहून सारं वाहून टाकून होत्याचं
नव्हतं होणं
ऊन वारा पाऊस लाटा कुणीच कसं
आपलं ना होणं
कितीही झालं तरी मानवाला निसर्गावर
मात ना करता येणं
इतकं साधं सरळ नसतं निसर्गाचं
वागणं ............
नैसार्ग्रीक क्रीयेनी वाढलेल्या
मुलाबाळांच थकून जाणं
निसर्गाच्याच फटक्यांनी आपसूक
मातीत मिळून जाणं
आगदी ठरवून दिल्यासारखं असं असतं
निसर्गाचं वागणं
कितीही कळवून घ्यावं म्हटलं तरी
कळत नसतं निसर्गाच वागणं
सार्यांच्याच जीवनाचं मोल कसं
अचानक कमी होणं
मनुष्य प्राणी सगळ्यांचीच कशी
अशी वाताहत होणं
करता विचार येई ध्यानी कि का
असं हे निसर्गाचं वागणं
कोणेकाळी आपणच केलेल्या चुकांची
ही अशी भरपाई देणं
इतकं साधं सरळ नसतं निसर्गाचं
वागणं .......
©अभिजीत अशोक इनामदार
कामोठे, नवी मुंबई.
No comments:
Post a Comment