प्रसन्न हसरी सकाळ
....!! :) :)
९ मे २०१३
- पार्क हॉटेल क्रेमा इटली
दल्याच दिवशी मी भारतातून
इथे इटलीला पोहचलो
होतो. पुढचा महिनाभर
मी तिथेच राहणार
होतो. आदल्या दिवसाचा
प्रवासाचा ताण होताच
म्हणा पण हॉटेल
वर येवून दोन
तीन तास झोप
झालेली. त्यामुळे संध्याकाळी जर
हॉटेल बाहेर जाऊन
पाय मोकळे करून
आलो. जेवलो आणि
म्हटलं झोपावं कारण दुसर्या
दिवशी पहिलाच दिवस
होता. माझ्या बॉस
ला पहिल्यांदाच प्रत्यक्षात
भेटणार होतो. ह्या आधी
व्हिदिओ कॉल मधूनच
पाहिलेलं बोललेलो होतो. इतर
सहकार्यांना पण पहिल्यांदाच
भेटणार होतो. मग सकाळी
उशीर व्हायला नको
म्हणून झोपायला हवं म्हणून
रूम मध्ये येउन
झोपलो. पण झोप
लागेना. टी. व्ही.
वरती सगळे इटालियन
च्यानल्स. एकही इंग्लिश
च्यानल नव्हता. म्हणून टी.
व्ही. बंद केला.
पुन्हा झोपेची आराधना करू
लागलो. जागा बदलामुळे
असेल किंवा अजून
काही कारण पण
झोप काही येईना.
बराच वेळ कूस
बदलत पडून होतो.
दुसर्या दिवशी म्हणजे ९
मेच्या दिवशी माझा इटालियन
बॉस मला पिक
करण्यासाठी ८ वाजता
येणार होता. सकाळी
७.५० ला
मला अचानक जग
आली. घड्याळात पहिल
७.५० म्हटलं
काही खरं नाही.
पटकन उठलो बाथरूम
मध्ये शिरलो ब्रश
करून आंघोळ करायला
शॉवर खाली उभा
राहिलो अन फोन
खणखणला. म्हटलं पटकन आवरून
बाहेर जावं. बाहेर
येउन पाहिलं तर
बॉस चे ३
कॉल येउन गेलेले
होते. त्याला फोन
करणार तोच रूम
मधला ल्यांडलाईन वाजला,
तो उचलला तर
कळले माझा बॉस
येउन थांबला होता.
मी पाच मिनिटात
येतो असे सांगून
पटकन कपडे अंगात
चढवले. केस सारखे
केले. कोट न
घालता तसाच हातावर
घेतला, ब्याग घेतली, शूज
चढवले दर बंद
केले अन धावत
सुटलो. माझा बॉस
शांतपणे पेपर वाचत
बसला होता. मी
गेलो त्याला विष
केलं. त्यांनी मला
सगळ्यात पहिला प्रश्न विचारला
कि "Are you
alright?" मी Yes म्हणालो.
त्यांनी मला विचारले
कि नुघुयात का?
मी मानेनीच हो
म्हणालो अन आम्ही
बाहेर पडलो.
आपलं पाहिलंच इम्प्रेशन हे
चुकीचं पडलं हे
मला जाणवत होतं.
पण त्याहून हि त्यांचं
शांत असणं कुठे
तरी मनाला टोचत
होतं. गाडीत बसून
आम्ही जेव्हा ऑफिस
कडे निघालो तेव्हा
मी म्हणालो "I am sorry. I got late and you had to
wait for me". तेव्हा तो म्हणाला
"No no I am sorry ... I can understand as this is your first day here. I
should have called in Morning before I left my home. So you would have got time
to getup and freshen up. This happens to me as well when I travel outside
country. So don't worry". त्याच्या बोलण्यानी एकदम
मनावरचा ताण हलका
झाला. मी आता
विचार करतो कि
तो जर माझ्याशी
इतका व्यवस्थित वागला
नसता तर हे
दडपण अजून वाढले
असते कदाचित. मी
त्याला सांगितले कि मला
व्यवस्थित झोप लागली
नाही रात्री त्यामुळे
सकाळी लवकर जाग
आली नाही. तो
म्हणाला ठीक आहे
काही इश्यू नाही.
दिवसभराच्या कामानंतर तो मला
परत हॉटेलवर सोडायला
आला. मला सोडून
निघताना विचारले
कि उद्या किती
वाजता निघायला आवडेल
तुला? मी
म्हणालो ८ वाजता
मी तयार असेन.
दुसर्या दिवशी सकाळी मी
सगळे आवरून नाश्ता
करून ७.५५
ला हॉटेलच्या गेट
जवळ उभा राहिलो.
८ वाजता बॉस
आला अन मला
बघून प्रसन्न हसला..... पुढील २२ दिवस
(शनिवार रविवार वगळून कामाचे
दिवस) तसेच प्रसन्नपणे
हसण्याची संधी मी
त्याला प्रत्येक दिवशी दिली.
अभिजीत अशोक इनामदार
नवी मुंबई
No comments:
Post a Comment